Πριν λίγες μέρες επισκέφτηκα έναν από τους τρεις (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) μέντορες μου. Και θυμήθηκα τα λόγια του Πλούταρχου, ο οποίος (μεταξύ άλλων) είχε πει πως «το μυαλό δεν είναι ένα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φωτιά που πρέπει να ανάψει».
Ιδανική και λακωνική περιγραφή της βασικής αποστολής ενός μέντορα, που δεν είναι άλλη, από το να ανάψει τη σπίθα μέσα μας για να μας κάνει να ξεχωρίσουμε από τη μάζα. Μέντορας είναι αυτός που μας παρακινεί να ανακαλύψουμε τη βέλτιστη εκδοχή του εαυτού μας, φτάνοντας όπου δεν μπορούμε. Όταν τον γνωρίζουμε, διακρίνουμε πάνω του κάτι διαφορετικό, κάτι που τον κάνει να μην μοιάζει με τόσους και τόσους, κάτι που μας ελκύει το ενδιαφέρον.
Δεν νομίζεις, όμως, Αναγνώστη μου ότι η περιγραφή αυτή είναι ιδανική και για τον αποτελεσματικό δάσκαλο; Δανειζόμενη τα λόγια του William Arthur Ward: «Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει» θα σου πω πως ναι, ο αποτελεσματικός δάσκαλος οφείλει να εμπνέει (συν όλα τα άλλα)! Ο αποτελεσματικός δάσκαλος είναι κι ο μέντορας των μαθητών του!
Εσύ είσαι μέντορας των δικών σου μαθητών; Αν τα έχεις καταφέρει περιμένω να μοιραστείς μαζί μου το μυστικό σου…
Αφιερωμένο στους μέντορες-δασκάλους μου,
που με έκαναν να θέλω να γίνω καλύτερη,
απλά και μόνο γιατί είχα την τύχη να τους συναντήσω
στο διάβα της ζωής μου.