«Σταμάτησε ο χρόνος, εξαφανίστηκε ο τόπος, χάθηκαν ακόμη και οι άνθρωποι, όταν τον αντίκρισε να πίνει το ποτό του. Σαν μαγνήτης την τραβούσε εκείνος ο νεαρός άντρας που της ήταν άγνωστος». Καρδιοχτύπι, «πεταλούδες» στο στομάχι…, ένα-ένα τα ύπουλα συμπτώματα της «νόσου(;)» του (καλοκαιρινού) Έρωτα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους.
Που οφείλεται, όμως, αυτή η «νόσος(;)»; Αν και παλαιότερα η αιτία αναζητείτο στα βέλη που ρίχνει ο φτερωτός βελοφόρος θεός στις καρδιές μας, νέες ερευνητικές μελέτες υποστηρίζουν ότι υπαίτιες είναι οι ορμόνες που κάνουν το γύρο του θριάμβου μέσα στο σώμα μας. Αλλά πώς αυτές οι μικρές πρωτεϊνες έχουν τη δύναμη τη μία στιγμή να μας οδηγούν στον έβδομο ουρανό και την άλλη να μας βυθίζουν στα τάρταρα του Άδη;
Επειδή τους περισσότερους τους ενδιαφέρει η επιστημονική απάντηση στο ερώτημα αυτό, σου προτείνω να αποτελέσει ο (καλοκαιρινός) Έρωτας έναυσμα για τη διέγερση του ενδιαφέροντος των μαθητών σου για τη διδασκαλία της ενότητας «Ενδοκρινείς αδένες» της Α’ Λυκείου. Λυκνιζόμενη στο ρυθμό του (καλοκαιρινού) Έρωτα η δική μου διδασκαλία ήταν πιο σαγηνευτική και μαγευτική από ποτέ.