Μ Α Ϊ Ο Σ
Δεν είναι μόνο ο μήνας των λουλουδιών και της βλάστησης, αλλά και ο κατεξοχήν μήνας του έρωτα! Στην ποιητική συλλογή «Ασάλευτη Ζωή» ο Παλαμάς σημειώνει «Κι ο Μάης με το Έρωτα τον ψυχοκυνηγάρη είναι ηλιογέννητο ζευγάρι…», ενώ στη «Φλογέρα του βασιλιά» ο Μάης, ερωτευμένος με το Φεγγάρι πλέκει μαζί του παθητικές και αχόρταγες αγάπες, παρασύροντας και τους ίδιους τους ανθρώπους.
Με αφορμή τη πρωτομαγιά, τα λουλούδια και τον έρωτα, θυμήθηκα τη μακρινή (πια) πρωτομαγιά του 2007, τότε που μια μαθήτρια της Β’ Γυμνασίου μελετούσε τη βιογραφία της Marie Curie. Η Marie Curie, η πρώτη γυναίκα νομπελίστας, για την οποία διάβαζε η δεκαπεντάχρονη μαθήτρια αποτέλεσε ευθύς αμέσως το ίνδαλμα της. Και όχι άδικα, αφού ήταν μια γυναίκα που αφιέρωσε τη ζωή της στην υπηρεσία της επιστήμης.
Αδιάφορη απέναντι στα πλούτη, έκρινε ότι η κατοχύρωση της ανακάλυψης της ήταν ενάντια στο πνεύμα της επιστήμης που τόσο πολύ αγαπούσε. Αδιάφορη και απέναντι στα φυλετικά στερεότυπα της εποχής της, στα 43 της (όντας ήδη χήρα) έκανε σχέση με πρώην μαθητή του άντρα της, νεότερο της και πατέρα τεσσάρων παιδιών.
Οι πρωτιές που κατέκτησε, τόσο στο όνομα της εργαστηριακής έρευνας, όσο και στο όνομα της γυναικείας χειραφέτησης ήταν πολλές. Υπήρξε η πρώτη μητέρα με Nobel που είδε την κόρη της να λαμβάνει το ίδιο βραβείο. Ο μοναδικός άνθρωπος μέχρι σήμερα με βραβεία Nobel σε διαφορετικές επιστήμες. Η μόνη γυναίκα, της οποίας τα οστά βρίσκονται στο «Πάνθεο των μεγάλων ανδρών», ανατρέποντας μ’ αυτό τον τρόπο τη διάκριση ανάμεσα στα φύλα.
Στους απανταχού εραστές της επιστήμης, λοιπόν, που ακροβατούν ανάμεσα στον παράδεισο και την κόλαση της έρευνας, αλλά και στη Marie Curie, που θα εμπνέει παντοτινά τους εραστές της γνώσης και θα τους υπενθυμίζει την αναγκαιότητα του έρωτα στην επιστήμη.
Καλό μήνα, Αναγνώστη μου!